|
دین در زندگی «اوست که خورشيد را نور اصلي و ماه را نور بازتابي قرار داد». «ضياء و ضوء» درخشش و تابشي است که از خود شئ ساطع مي شود، مانند تابش و درخشش چراغ و شمع. و «نور» روشـنـائي و تابـشي است که از خـود شئ ساطع نمي شود بلکه بازتاب تابش ضياء است. و اينکه آيه مي گويد: خـورشـيـد «ضياء» است و ماه «نور»، به اين معني است که تابش خورشيد از خود آن است ولي تابـش ماه از خـود آن نيست بـلـکه بازتاب تابش خورشيد است. (اين موضوع در سوره نوح و به نقـل از حضرت نوح آمـده. يعـني وي چند هـزار سال پـيش از ميلاد حضرت مسيح به مـردم گـفـتـه بـوده که: تـابـش خـورشيد از خود آن و تابش ماه بازتاب تابش خورشيد است. ولي مردم طـبـق معـمـول بوي مي خنديده اند).
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  هر جا سلطان بود دورش سیاه و لشکر بود اما سلطان عالم بی سیاه و لشکر است با خبر باشید ای چشم انتظار ظهور بهترین سلطان عالم از همه تنها تر است آخرین مطالب نويسندگان پيوندها 
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: